Sandbox

Dit fotorealistisch beeld is van hoge kwaliteit gezien de fotograaf erin slaagde om een beeld vast te leggen met scherpe details, zodat je zelfs het nummer van de hondekar kunt aflezen! Hij gebruikte naar alle waarschijnlijkheid een groot statief om zijn camera op te zetten om zo bewegingsonscherpte te voorkomen. Staande midden op de doorgaande weg, zorgde dat voor genoeg bekijks, gezien het groepje Leimuidenaren verspreid over de foto. Niemand ontbrak, jong, oud zelfs twee honden waren vertegenwoordigd. Deze prentbriefkaart is gemaakt voor 1911. Dit weten we, want het toekomstige pand van slager Hein Horree moest nog worden gebouwd. De foto straalt rust uit, er is een enkele fietser op de weg en vele bomen zorgen voor een groen lint door de Dorpsstraat.

Helemaal links op de foto zien we naast de fietsenrekken van het Bondshotel Jan Vermeij staan. De smederij van het dorp is te herkennen aan de travaille om paarden te voorzien van nieuwe hoefijzers. De smid zelf mag natuurlijk niet ontbreken op dit plaatje en zien hem dan ook met een schort en gereedschap in zijn handen. Zijn klandizie bestond voor een groot deel uit boeren die hun landbouwgereedschap hier lieten onderhouden zoals te zien is aan de paardenhooihark welke op het land werd gebruikt om hooi, gras en andere gewassen te verzamelen en te verspreiden.

Begin 20e eeuw was de trekhond, hier staande voor een hondekar populair bij postbezorgers, marskramers en melkboeren om spullen te vervoeren. Hondenkarren waren klein, wendbaar en veel praktischer in smalle straten dan paardenkarren. Honden waren bovendien goedkoper in onderhoud, tevreden met een hondenhok en restjes, terwijl paarden een stal en speciaal voer nodig hadden.

Melkboer Kamper heeft een pijp in zijn mond en heeft zijn dochtertje aan de hand.